Ne kemi nevojë për turbina me erë në det të hapur – dhe kemi nevojë për shumë prej tyre.
Ne kemi nevojë për to për të arritur qëllimet tona klimatike dhe për të hequr qafe gazin rus, duke siguruar një Evropë më të sigurt dhe më të pavarur.
I mbajtur për herë të parë vitin e kaluar, Danimarka, Gjermania, Belgjika dhe Holanda u bashkuan për Samitin inaugurues të Detit të Veriut në qytetin port danez të Esbjerg, duke vendosur synime historike për erën në det të hapur me Deklaratën e Esbjerg. Ai hapi rrugën për ta bërë Detin e Veriut një termocentral të gjelbër për Evropën, si dhe një kontribuues të madh për neutralitetin klimatik dhe forcimin e sigurisë së energjisë.
Këtë të hënë, nëntë vende do të takohen për Samitin e ardhshëm të Detit të Veriut – këtë herë në qytetin belg të Ostendit – ku Franca, Irlanda, Luksemburgu, Norvegjia dhe Mbretëria e Bashkuar do të vënë peshën e tyre politike pas zhvillimit të energjisë së gjelbër në Detet e Veriut duke përfshirë Oqeanin Atlantik dhe Detin Irlandez dhe Keltik. Së bashku, ne do të kombinojmë dhe koordinojmë ambiciet tona për vendosjen e erës në det të hapur dhe zhvillimin e një rrjeti elektrik në det të hapur që lidh vendet tona, duke e vendosur Evropën në rrugën drejt një ekonomie të gjelbër të nxitur nga termocentralet e gjelbër në det të hapur.
Së bashku, objektivi ynë për erën në det të hapur në Detet e Veriut është tani 120 gigavat deri në vitin 2030 dhe një minimum prej 300 gigavat deri në vitin 2050 – më i madh se çdo kapacitet gjenerues ekzistues i bashkë-nënshkruesve në nivel kombëtar. Dhe për të përmbushur këtë ambicie, ne po angazhohemi të ndërtojmë një sistem të tërë elektrik në Detet e Veriut bazuar në energjinë e rinovueshme duke zhvilluar projekte bashkëpunimi.
Kjo është një ndërmarrje masive dhe një shembull i vërtetë i tranzicionit të gjelbër në zhvillim. Kërkon gjithashtu investime të mëdha në infrastrukturë, si në det të hapur ashtu edhe në tokë.
Ajo na paraqet gjithashtu një dilemë politike dhe mjedisore: Ne po përballemi me një krizë klimatike në të njëjtën kohë që disa nga ekosistemet tona janë në rënie dhe era në det të hapur është një pjesë integrale si e veprimit klimatik ashtu edhe e mbrojtjes së sigurisë sonë energjetike. Kështu, koha është thelbësore dhe ne duhet të ndjekim progresin e bërë tashmë në frenimin e barrës së burokracisë për projektet e rinovueshme.
Nuk mund të presim vite për lejimin e proceseve ndërsa temperaturat globale rriten dhe regjimet autokratike kanë fuqinë të fikin dritat në dhomat tona të jetesës dhe të ndalojnë prodhimin në industritë tona. Në vend të kësaj, ne duhet të punojmë drejt vendosjes së shpejtë të erës në det të hapur, duke bërë çdo përpjekje për të mbrojtur ekosistemet tona të shëndetshme dhe të fuqishme detare për brezat e ardhshëm.
Në mënyrë thelbësore, tranzicioni i gjelbër është gjithashtu një gur themeli për ruajtjen e konkurrencës sonë në ekonominë globale. Dhe ndërsa Detet e Veriut do të jenë një ofrues kryesor i energjisë së pastër dhe të përballueshme për industritë dhe bizneset tona në formën e energjisë elektrike dhe hidrogjenit, ne duhet të sigurohemi që të mos kalojmë thjesht nga një varësi në tjetrën. Si i tillë, ne duhet të krijojmë hapësirë për zinxhirët evropianë të vlerave kur bëhet fjalë për teknologjinë e gjelbër dhe të diversifikojmë burimet tona të lëndëve të para kritike për turbinat e erës, bateritë dhe të ngjashme. Ne do të punojmë së bashku brenda NATO-s dhe Bashkimit Evropian për të rritur sigurinë e infrastrukturës detare dhe nënujore, duke rritur përpjekjet për të reaguar në mënyrë efektive ndaj kërcënimeve tradicionale dhe hibride në rritje.
Nesër, ne do të bëjmë një hap tjetër vendimtar drejt një Evrope të gjelbër dhe konkurruese, me akoma më shumë turbina që rrotullohen në detet e Veriut. Dhe çdo turbinë na afron më shumë me një të ardhme të gjelbër.
Ne e dimë rrugën – tani, është një çështje për të rritur ritmin.
Alexander De Croo është kryeministër i Belgjikës. Mark Rutte është kryeministri i Holandës. Xavier Bettel është kryeministri i Luksemburgut. Emmanuel Macron është presidenti i Francës. Olaf Scholz është kancelari i Gjermanisë. Leo Varadkar është kryeministri i Irlandës. Jonas Gahr Støre është kryeministri i Norvegjisë. Rishi Sunak është kryeministër i Mbretërisë së Bashkuar. Mette Frederiksen është kryeministre e Danimarkës.
Gazeta Shqiptare
